W końcu świata nie martwi mnie,
że się skończy, tylko jak będzie się kończyć.Wariacje z powtórzeniami
tekst oryginalny: Dana Łukasińska
rok: 2012
← home
Jean Baudrillard w swojej koncepcji symulacji podał, że granica między światem rzeczywistym a jego przedstawieniami stopniowo się zaciera. W gruncie rzeczy nie wiadomo, czy żyjemy tu i teraz, a nasze projekcje i marzenia to tylko marny wytwór wyobraźni. Jeśli prawdą jest, że dano nam tylko jedno życie, dobrze byłoby móc je przeżyć intensywnie, wielowymiarowo. Tu i tam. W rzeczywistości i poza nią. Cokolwiek nią i poza nią jest.
“Myśli lubieżne chowaj każdego dnia w innym miejscu.”
Cztery kobiety: Exgwiazda, Niestetycórka, Jeszczekobieta, Hiszpanka. Siedzą na kanapach i czekają. Mają mnóstwo marzeń i planów. Nie wierząc, że życie je zrealizuje i bojąc się konfrontacji z rzeczywistością, gwałtownie uciekają poza realny świat. Czy w przestrzeni symulakrów zdołają pozbyć się własnych ograniczeń i lęków?
“Któregoś dnia, jak co dzień, jadła, biegając wokół stołu, przewróciła się i wbiła sobie widelczyk do ciasta prosto w krtań.”
Fragmenty teksów do pobrania:
← home
Więcej projektów: Teatr – moje teksty