„Shakespeare”- spektakl poświęcony osobie najsławniejszego dramaturga – Williama Shakespeare’a i jego tekstom. Ale to żadna po bożemu skrojona biografia. To kolaż z Szekspira. I pewnego rodzaju formuła filozoficzna. „Shakespeare” jest sumą wrażeń i skojarzeń, nie unika polityczności, dotyka zbiorowych doświadczeń, miesza estetyki i czasy historyczne, eksperymentuje z formą i wchodzi w dialog z ideologicznością naszego życia, tworząc subwersywny koktajl.

William Shakespeare tworzył w czasach elżbietańskich, zwanych tak od rządzącej wówczas silną ręką królowej, Elżbiety Tudor. Za jej panowania dramat zerwał z zasadą trzech jedności, teatr został zinstytucjonalizowany, zaś zawód aktora doczekał się sprofesjonalizowania. Jednocześnie teatr elżbietański uwikłał sztukę sceniczną w politykę, przemoc i seks oraz wprowadził na scenę genderową nierówność, w żeńskich rolach obsadzając chłopców przed mutacją. Biografia Williama Shakespeare’a obrosła wieloma teoriami, z których część nosi znamiona naukowe, a część brzmi jak baśń. Mnie zainteresowała zwłaszcza teoria lancasterska, która w wielkim skrócie sprowadza się do stwierdzenia, że William Shakespeare był kryptokatolikiem, działał w tajnej organizacji katolickiej i wielokrotnie bywał w Rzymie pod zmienionym nazwiskiem. Richard Wilson, jeden z badaczy życia i twórczości Shakespeare’a uważa, że „Szekspir pisał swoje sztuki ze świadomą intencją ukrycia się”, oraz że analizując utwory dramatopisarza, należy raczej zająć się tym, czego Szekspir w nich nie napisał.

Spektakl „Shakespeare” żongluje teoriami o autorze „Romea i Julii”, bawi się kodem znaczeń jego dramatów, szuka zjawiska „szekspirowości” w przestrzeni prywatnej aktorów, teatru, polityki, wreszcie władzy czy całego narodu. Mówi o tym, że dzisiejszą przestrzeń kultury, na wzór elżbietański, coraz bardziej zawłaszcza polityka, religia, strach przed tzw. Innym, przed seksualnością, płciowością i ich redefinicjami. Shakespeare uważał teatr za lustro, w którym odbija się rzeczywistość. I jak wam się podoba to, co w nim widzicie?