Tytułowy “Król” nie jest jeden, a o koronę biją się zarówno bandyci jak i politycy, żydzi i goje.  Wszyscy wyjątkowo demokratycznie stosują przemoc i dyplomację, kupczą sojuszami, mnożą intrygi i mordują. Dla tronu są gotowi na wszystko. Jednym, jak Kumowi Kaplicy czy Jakubowi Szapirze, marzy się jedynie tron Warszawy, inni mają większe ambicje, z zazdrością zerkając na sąsiednią III Rzeszę i pozycję kanclerza, którą chętnie by przeszczepili na polski grunt. 

Zdjęcie z książki “Przedwojenna żydowska Warszawa, najpiękniejsze fotografie” – Jarosława Zielińskiego

Akcja serialu dzieje się w przedwojennej Warszawie, w roku 1937, w burzliwych czasach narodzin nacjonalizmów, u progu II wojny światowej. Banda Kuma Kaplicy działa głównie w dzielnicy żydowskiej, skupionej wokół placu Kercelak – targowiska przedwojennej Woli. Główny bohater „Króla” – żydowski bokser i bandyta, Jakub Szapiro, jest kwintesencją przedwojennej Warszawy – i tak jak miasto – pełen sprzeczności i kontrastów. Szapiro jest Żydem, ale niewierzącym, i choć bierze udział w marszach biedoty i robotników – nie jest socjalistą. Jest bandytą, a majątku dorobił się czerpiąc zyski z wymuszeń, haraczy i prostytucji. Bywalec burdeli, który regularnie wraca do domu, do kobiety, z którą żyje bez ślubu. W domu mówi po polsku, z Żydami – w jidysz, z ziomkami z bandy – w specyficznym żargonie. Szapiro jest przeciwieństwem obrazu żyda-ofiary, znanego zwłaszcza z propagandy nazistów  – to bokser wagi ciężkiej, walczący w barwach klubu sportowego Makabi, który na ringu odnosi sukcesy. Silny, odważny i przystojny. Nic dziwnego, że cieszy się niesłabnącym powodzeniem u kobiet.

Zdjęcie z książki “Przedwojenna żydowska Warszawa, najpiękniejsze fotografie” – Jarosława Zielińskiego

Szapiro żyje w wiecznym wewnętrznym konflikcie tożsamości: nie czuje się dobrze w skórze męża i ojca, tak jak nie czuje się wygodnie jako podwładny Kaplicy. Nie czuje się Polakiem, choć walczył za Polskę w 1920 roku, ale też nie czuje się Żydem, choć nie wyrzekł się miejsca urodzenia. W głębi duszy Szapiro jest przede wszystkim warszawiakiem. Warszawa jest jego ojczyzną. Miastem, które podziwia i kocha Szapiro-boksera i które się boi Szapiro-gangstera. Szapiro chce być królem Warszawy. Tylko chętnych do tronu jest wielu.

Świat „Króla” to wielokulturowy tygiel, w którym wrą konflikty narodowe, społeczne i religijne. To świat spisków politycznych, walki o władzę i pieniądze. Świat, który już za kilka lat całkiem przestanie istnieć.